Trots zijn op je levensmuseum
Stel je voor dat elke dag van jouw leven wordt geregistreerd door foto’s, schilderijen en filmpjes van wat jij aan het doen bent. Aan het einde van je leven wordt er een museum gebouwd ter ere van jou. Jouw museum is een perfecte weerspiegeling van hoe jij je leven hebt geleefd en met wie. Dit betekent dat als jij voor 75% van jouw tijd werk hebt gedaan waar jij niet blij mee was, dat er dan ook voor 75% materiaal in jouw museum aanwezig is waarop te zien is dat jij werk doet waar jij niet blij van wordt.
Als jij reizen helemaal geweldig vindt, maar om wat voor reden dan ook jij hier maar 2% van jouw tijd aan besteed, dan zal je slechts 2% hier foto’s, filmpjes en dergelijke van terugvinden, hoe graag jij het misschien ook anders wenst. Hoe langer jij boos of gefrustreerd bent op anderen, hoe meer materiaal hiervan, En dus ook: hoe meer tijd jij gelukkig bent, al dan niet met anderen, hoe meer materiaal daarvan is. Hoe ziet jouw museum er tot nu toe uit? Hoe voelt het om aan het einde van je leven door jouw museum te lopen? Zie de gangen in het museum voor je en het materiaal over jouw leven, hoe ouder je bent, hoe meer gangen, afdelingen en ruimtes jouw museum heeft. Van elke dag is er namelijk materiaal verzameld. Welke beelden en gebeurtenissen sla jij het liefst over? Wel materiaal over jouw leven zie je liever niet terug? En op welke beelden ben jij het meest trots of ontroerd? Blijf even bij het materiaal waar jij erg blij of trots van wordt stil staan. Welk percentage van jouw museum is hiermee gevuld? Misschien voel je je nu heel erg gelukkig maar misschien ook niet.
Maar aangezien jij nu nog leeft, ga jij nog veel afdelingen, gangen en vleugels in jouw museum bouwen. Hoe wil jij dat deze ruimtes eruit komen te zien? Van welk materiaal dat je tot nu toe hebt verzameld wil je in jou nog te bouwen deel meer, omdat je er geen genoeg van kunt krijgen? En welke beelden mogen vooral niet missen? Wat zie jij als toekomstig pronkstuk in jouw museum?
Bron: John Strelecky
