Mentorschap
Heerlijk over 5 weken is het zomervakantie, 6 weken lang. Willem, 46 jaar, docent economie aan het vmbo fietst naar school. Hij heeft deze tijd echt nodig om weer op te laden. Na 1,5 jaar Corona en afwisselend online en fysiek zijn lessen te hebben gegeven maakt dat Willem moe is geworden. Nu nog de eindexamens. Willem hoopt dat zijn leerlingen het er goed vanaf brengen. Door Corona heeft hij minder les kunnen geven.
De laatste jaren is er veel veranderd in het mentorschap. Het leerlingaantal loopt terug op school. Daarom wil de directie overgaan op projectonderwijs. Wat dat inhoudt weet hij niet en er is een 45 min lesrooster geïntroduceerd i.p.v. de 50 min. Dat houdt in dat hij straks meer lessen moet geven en dat zal best zwaar zijn. Niet alleen de extra lessen maar ook inhoudelijk. Leerlingen zijn voor zijn vak niet altijd gemotiveerd en 45 min. zijn zo om.
Nu zijn ze ook nog eens 5 weken voor de vakantie helemaal weer open gegaan. Het kan weer volgens Den Haag maar hij heeft zoals veel collega’s zijn twijfels. Hij is nog niet gevaccineerd evenals andere collega’s. Als hij nu net voor de zomer maar niet ziek wordt. Als hij daaraan denkt begint hij zich misselijk te voelen en wordt hij kortademig. Klachten die hij vroeger nooit had maar die hij door corona regelmatig heeft. Hij slaapt ook slechter en is veel prikkelbaarder dan anders.
Hij weet het ook allemaal niet meer. Het duizelt hem. Toen hij begon in het onderwijs was het alleen lesgeven en af en toe een vergadering. Nu heeft hij minder lessen maar er wordt er om de dag vergaderd. Bovendien is er een heel takenpakket bijgekomen, zijn er nu maatwerkweken en slokt het mentorschap steeds meer tijd op want het gaat niet alleen om het begeleiden van zijn leerlingen in het onderwijs maar hij heeft ook te maken met scheidingen van ouders, bendes en drugs op school. Laatst was er nog politie.
Gelukkig heeft hij een vaste baan. Door het dalend leerlingaantal moet zijn jongere collega op zoek naar een andere baan. Nog 5 weken en dan is het gelukkig eindelijk vakantie. Dan kan hij rustig met zijn bootje gaan vissen en een beetje bijkomen. 6 weken lang. Hij krijgt vanzelf een glimlach op zijn gezicht. Als het weer zo blijft als de laatste dagen ziet hij het helemaal zitten. Dan betrekt zijn gezicht want hij bedenkt zich ineens dat hij het huis zou schilderen. Dat was hoognodig en hij dacht dat hij dat in de vakantie wel even kon doen. Grrr.. hij heeft er helemaal geen zin in.
Zo tobt hij verder.
Daar gaat de bel. De eerste les start…
