Ze is net terug uit haar werk maar heeft geen tijd om even rustig met een kopje thee op de bank te zitten want ze heeft afgesproken met vrienden. Normaal gesproken heeft ze daar ontzettend veel zin in maar nu merkt ze dat ze moe is. Eigenlijk vreselijk moe want ze slaapt de laatste tijd steeds slechter.
Op haar werk heeft ze er net een nieuw project bijgekregen. Hartstikke interessant maar als ze eerlijk is naar zichzelf kan ze het er eigenlijk niet bij hebben. Verlekkerd kijkt ze naar de bank die baadt in het zonlicht. Wat heeft ze veel zin om daar even lekker op te hangen maar ze vermant zich. Ze moet door.
HET DUNNE LIJNTJE KNAPT OPEENS
Even later zit ze op de fiets en rijdt ze zo snel ze kan naar haar afspraak. Ze is al aan de late kant en ze had beloofd dat ze mee zou helpen om alles klaar te zetten. Dan opeens hoort ze een knal en nee juist op dit moment heeft ze een klapband. Dit kan ze er nu niet bij hebben. Haar tranen beginnen over haar wangen te lopen.
Ze weet het niet meer.
Ze doet zo haar best om iedereen tevreden te stellen en om alles vol te houden.
Maar het lukt niet meer.
Wat is er toch met haar aan de hand?
DAN ZIT ZE BIJ ME
Ik voel haar frustratie en moeheid. Ze voelt zich schuldig naar alles en iedereen. Normaal gesproken geniet ze van haar volle agenda op haar werk en alle dingen die ze ernaast doet maar nu niet meer. Ze houdt het niet meer vol.
Zelf vind ik het ontzettend leuk om ’s avonds naar yoga, thai chi of bloemschikken te gaan maar ik merk dat als ik me teveel opleg het ook niet meer leuk vind en dat het me alleen maar stress oplevert. Dan wordt het een moeten.
HET IS ZO GEMAKKELIJK OM ROOFBOUW TE PLEGEN OP JEZELF
Deze vrouw is in mijn praktijk geen uitzondering. Mijn cliënten, ook mannen, leggen steevast de lat te hoog en gaan maar door. Dat gaat een tijdje goed, ze hebben lol en kunnen op het werk en privé alles aan. Dat levert positieve reacties op maar ze plegen roofbouw op zichzelf. En op een gegeven moment is het dan op. Het lichaam gaat protesteren en het wil niet meer.
Dat voelt onbegrijpelijk rot.
Want het was toch zo leuk allemaal
En ze wil nou eenmaal niets missen
Daar raak je toch niet onvermoeid van? Nee toch?
ZE KIEST BEWUST VOOR HERSTEL
Gelukkig is ze bij mij aan het goede adres en ik ben blij dat ik haar kan helpen met haar burn-outklachten. Ik stel haar gerust en leg uit hoe ze weer kan herstellen. Juist gedoceerde actie helpt om te herstellen. Tijdens de 5de sessie komt ze opgeruimd binnen. Ze oogt energiek en vertelt dat ze weer veel meer in balans is. Ze gaat niet meer elke avond en het hele weekend uit en kiest er nu bewust voor om na een lange werkdag goed te herstellen. Dat gaat nog niet altijd goed want anders vindt ze het toch wel wat saai worden zegt ze. Maar het begin is er.
